แม้ในปัจจุบันที่การเข้าถึงอินเตอร์เน็ตสามารถเข้าถึงได้ง่ายและมีความสะดวกรวดเร็วในการใช้งาน ไม่ว่าจะเป็นการใช้เพื่อสืบค้นหาข้อมูล หรือ จะเป็นการใช้เพื่อเป็นแหล่งอ้างอิง และการมาถึงของเทคโนโลยีปัญญาประดิษฐ์ หรือ Artificial Intelligence (AI) ที่เริ่มเข้ามามีบทบาทในชีวิตประจำวันมากขึ้นไม่ว่าจะเป็น ChatGPT, Gemini, Claude ฯลฯ ที่ใช้กันในปัจจุบัน หากย้อนกลับไปในสมัยที่อินเตอร์เน็ตเข้าถึงได้ยาก แหล่งที่เก็บรวบรวมข้อมูลที่ดีที่สุดในสมัยนั้น ก็คงหนีไม่พ้นหอสมุดอยู่ดี โดยบทความนี้จะเล่าถึงมุมมองของผู้เขียนที่มีต่อหอสมุด มจธ.

หนังสือสื่อสิ่งพิมพ์ที่ไม่มีวันจางหาย

แม้ว่าในปัจจุบันคนส่วนใหญ่นิยม จะไปอ่านสื่อสิ่งพิมพ์ในรูปแบบ E-book มากกว่าเพราะในเรื่องของความสะดวกที่สามารถอ่านผ่านทางอินเตอร์เน็ตได้ แต่ในบางครั้งตำราวิชาบางเล่มที่มีคุณค่าทางวิชาการนั้น ก็ไม่ได้มีอยู่ในรูปแบบ E-book จึงทำให้ต้องไปที่หอสมุดเพื่อทำการหาตำราเล่มนั้นเพื่อใช้อ่านศึกษาหาความรู้เพิ่มเติมจากห้องเรียน

พื้นที่การเรียนรู้ที่ไม่จำกัดแค่ห้องเรียน

เมื่อพูดถึงหอสมุด หลายๆคน คงนึกถึงสถานที่ที่ใช้อ่านหนังสือตอนเวลาใกล้สอบหรือสถานที่ที่ใช้หยิบยืมหนังสือ แต่เป็นสถานที่พร้อมสนับสนุนการเรียนรู้ เช่น ชั้น 1 ห้อง KLINICS1 : Information Commons ซึ่งเป็นห้องสำหรับการสืบค้นข้อมูลทางอินเตอร์เน็ตพร้อมด้วยเครื่องมือ AI ช่วยในการทำงาน หรือ จะชั้น 5 Learning Space พื้นที่สำหรับทำงานกลุ่มหรือจะจับกลุ่มช่วยกันติวก่อนสอบ

ฐานข้อมูลดิจิทัลที่เข้าถึงได้ตลอด

หอสมุด มจธ. นั้นได้เก็บรวบรวมข้อมูลที่เป็นประโยชน์ต่อการศึกษาในรั้วมหาวิทยาลัย ไม่ว่าจะเป็น ข้อสอบเก่าไว้สำหรับฝึกทำก่อนสอบ หรือจะเป็นเล่มโปรเจคจบเก่า เพื่อให้นักศึกษาปัจจุบันใช้เป็นแหล่งอ้างอิงในการทำเล่มโปรเจคจบได้

แม้ว่าจะมีเทคโนโลยีที่ช่วยให้การสืบค้นหาข้อมูลที่ทำได้สะดวกและง่ายต่อการใช้งานมากเพียงใด สุดท้ายนี้ก็ยังต้องใช้ตำราวิชาการเป็นแหล่งอ้างอิงเพื่อให้คุณภาพของงานมีความถูกต้องและเป็นมาตราฐาน หวังว่าทุกท่านที่ได้อ่านบทความนี้จะได้ลองเข้าไปหาหนังสือมาสักหนึ่งเล่มแล้วได้นั่งลงอ่านอยากตั้งใจที่หอสมุด มจธ.